DVS’33 Ermelo ontvangt in speelronde 30 een oude bekende. Dan is DOVO te gast. De Veenendalers vergaten in de vorige ronde de juiste score te verbinden aan het veldoverwicht, dat zij hadden ten opzichte van Harkemase Boys. Voor eigen publiek kwam de ploeg van Jeroen van Bezouwen niet verder dan een gelijkspel. Voor de Panhuis-bewoners is het seizoen eigenlijk al over. De club kan geen kampioen meer worden, komt niet meer in aanmerking voor de derde periodetitel en is anderzijds met 45 punten wel veilig. Hoewel er de nodige mutaties zullen zijn voor komend seizoen, is de blik al gericht op het spelconcept voor de volgende jaargang. Een vrijuit spelend DOVO zal in Ermelo graag winnen, omdat het in de Derde Divisie nog niet lukte om punten mee te nemen.
DVS zette de goede reeks na het intermezzo bij IJsselmeervogels voort door een soevereine zege op Urk. Daarmee lieten de geelzwarten de vijftiende plaats, die dwingt tot nacompetitievoetbal voor lijfsbehoud, achter zich. De dreiging daartoe is nog altijd aanwezig en dus zullen de Ermeloërs de zegereeks in eigen coulisse graag voortzetten.
Scheidsrechter is mevr. S. Shukrula. Zij laat om 15:00 uur aftrappen.
DOVO op zoek naar record
DOVO draait dit seizoen constant op een veilige plaats mee. De club ontving DVS in de 13e speelronde met 15 uit 12. Hoewel de Veenendalers thuis bijna alles wonnen (op het openingsduel tegen HSC’21 na), was het vooral eenrichtingsverkeer richting het doel van de roodwitten. Een slippertje zette de thuisclub op 1-0 en het Ermelose veldoverwicht nadien leidde niet naar een treffer. De ploeg van toenmalig trainer Florian Wolf (inmiddels Jeroen van Bezouwen) counterde in de extra tijd nog naar 2-0. De dubbel tegen het Bunschoter duo leverde een punt op; 1-1 bij Eemdijk en 2-3 op “Panhuis” tegen IJsselmeervogels. Bij FC Rijnvogels volgde met 0-3 de eerste uitzege, waarna thuis met 3-0 van sv Urk gewonnen werd. Uit tegen HSC’21 werd met 3-3 een punt gepakt en daarop wonnen de roodwitten met 3-0 van DEM. Bij ODIN’59 kwam men niet verder dan een 1-1, waarna Sparta Nijkerk in Veenendaal met 4-2 wel verslagen werd. In Staphorst won DOVO met 0-2 met vervolgens een 1-1 gelijkspel op “Panhuis” tegen VVSB. De uitwedstrijd bij kampioenskandidaat rkav Volendam ging nipt met 1-0 verloren en een andere titelpretendent, sc Genemuiden, haalde een ronde later met 2-2 een punt op in Veenendaal. In het provinciale onderonsje met Hercules bleven de drie punten met 1-0 op “Voordorp”. Daarna volgden twee wedstrijden tegen degradatiekandidaten. Die werden beide teruggewezen; Kampong met 3-2 en Hoogeveen in het eigen “Bentinckspark” met 0-2.
In de vorige ronde ontvingen de roodwitten Harkemase Boys. De Friezen werden met goed voetbal teruggedrongen, maar de Veenendalers vergaten zich te belonen. Halverwege de tweede helft, waarin de Harekieten met tien man speelden door een tweede gele kaart in de 37e minuut, werd het niet makkelijker en scoorden de bezoekers zelfs de 0-1. De jacht op de gelijkmaker werd ingezet, maar het had in de laatste minuut ook nog 0-2 kunnen staan. Die viel niet en in de extra tijd scoorde Timo Pluk met een schot de 1-1. In het restant waren er nog twee grote kansen op de zege, maar DOVO moest zich tevreden stellen met een punt. Zodoende reizen de Veendalers met 45 punten uit 29 wedstrijden af naar Ermelo. Eigenlijk is er niet veel meer om voor te spelen. De club is veilig en de derde periodetitel is praktisch onbereikbaar. Het doel is nu om het recordaantal punten sinds het debuut in de Derde Divisie te vestigen. Dat staat op 49. Wellicht niet tot de tanden gewapend, maar wel goed gemotiveerd zal DOVO aan de Ermelose Sportlaan op zoek gaan naar de winst.
Klim
Na de 5-1 zege op FC Rijnvogels lukte het nog niet om de degradatiezone te verlaten, maar daarna zette de klim in. Uit naar Urk mag voor DVS gerust een lastige klip genoemd worden, maar ook die werd omzeild. De thuisclub begon nog goed aan de wedstrijd en nam in de 9e minuut al een voorsprong. DVS wordt door een tegenslag niet meer uit het veld geslagen en verhing de bordjes na het eerste kwartier in een tijdsbestek van vijf minuten door een schot van Adriaan Kruisheer en een kopbal van Nicky van Hilten. De rust ging in met 1-3 door weer een kopbal van Nicky van Hilten. De Urkers probeerden in de tweede helft nog wel de aansluiting te vinden, maar de beste kansen waren nog voor DVS.
De gelijkmaker voor DVS op Urk was het resultaat van een fijne afstemming tussen Sem de Wit met Adriaan Kruisheer. Uit de scherpe hoekschop van Stef Nijland legde de centrale verdediger het leer subtiel af op de middenvelder en zorgde er daarna nog voor, dat de Urkers geen druk op de bal konden zetten. Kruisheer joeg daarna de bal onder de lat inhet dak van het doel. De opmaat voor de 1-3 overwinning. Foto: Theo Aalten.
Nu lukte het wel om die vijftiende plaats te verlaten. Door die 1-3 steeg de equipe van John Kamphuis met 37 uit 12 (44-37) naar de twaalfde plaats. De opmars zal echter nog verder voortgezet moeten worden om definitief veilig te zijn. Intussen lonkt ook de periodetitel, waarin de Ermeloërs met 13 uit 6 nu tweede staan. DVS zal de goede reeks graag voortzetten tegen oude bekende DOVO.
Oude bekende in Derde Divisie minder succesvol tegen DVS
Door (Ons) Vrienden Opgericht mag natuurlijk een oude bekende genoemd worden. In KNVB-verband kwamen de twee clubs elkaar voor het eerst tegen in de 4e klasse in het district Oost in ’48-‘49, waar de Ermeloërs na twee seizoenen in West 1 (met IJsselmeervogels) naar toe verhuisde. De Veenendalers maakten daar hun debuut na het kampioenschap in de 1e klasse van de Afdeling Utrecht. Dat werd meteen een bijzondere kennismaking, want na onder andere de 6-4 in Ermelo en de 1-0 in Veenendaal eindigden beide clubs nog gelijk. Die ex aequo had bovendien nog een bijzonder verhaal. WHC had namelijk protest aangetekend wegens het niet toekennnen van een strafschop aan de Wezepers. Dat protest werd toegekend, zodat de Noord-Veluwenaren als sluitstuk van de reguliere competitie met één speler en een bestuurslid naar de industrieplaats afreisden voor die penalty. Die werd voor 1000 toeschouwers gemist, waarna de roodwitten zich mochten opmaken voor een beslissingswedstrijd met DVS op “Birkhoven” in Amersfoort. Daar won DOVO met 3-2 van de Ermeloërs, die nota bene in die tijd de beste keeper in het zaterdagvoetbal, Henk Gewald, op het doel hadden staan. Promoveren kon nog niet; dat kon een seizoen later wel na de invoering van de 3e klasse. Daar maakten beide clubs door een versterkte promotieregeling wel gebruik van. Ook toen wonnen beide clubs hun thuiswedstrijd (2-1 op de Veluwe en 4-1 in Veenendaal). De twee verenigingen bleven elkaar onafgebroken in de 3e klasse tegenkomen tot en met ’55-’56. Met vier zeges voor de Ermeloërs en acht voor DOVO, waren de roodwitten op dat niveau al vaker succesvol. Ook in het “rampjaar” voor DVS (1958) met de afsplitsing van EFC en de (tweede) degradatie wonnen de Veendalers ook beide ontmoetingen. De roodwitten bleven altijd meegaan naar een nieuwe klasse erboven (1960: 2e klasse en 1970: 1e klasse).
Het zou tot ’94-95 duren, voordat de twee elkaar weer ontmoeten. Het hoogste niveau heette nog gewoon 1e klasse en de Ermeloërs waren daar in 1988 naartoe gepromoveerd, maar werden veelal in ‘C’ ingedeeld. DVS vertrok als koploper naar “Panhuis”, waar het hoofd van trainer Peter Boeve vanwege tegenvallende resultaten al op het blok lag. DOVO won met 7-1, maar die wedstrijd had anders kunnen lopen, als de overtreding op de doorgebroken Hassan El Makrini gehonoreerd was. In plaats van met tien man, kwamen de Veendalers met elf man snel op 1-0 en veranderde daarna alles in goud, wat zij aanraakten. Ook de wedstrijd in Ermelo werd door DOVO gewonnen (0-2). Het was de enige ontmoeting tussen beide clubs op het hoogste platform. De volgende zou namelijk weer in de 1e klasse zijn in ’06-‘07, nadat de roodwitten voor het eerst gedegradeerd waren. Twee keer waren zij te sterk (3-0 en 1-2). De volgende confrontaties waren in de Hoofdklasse in ’13-‘14, maar dat was sinds ’10 met de invoering van de Topklasse niet meer de hoogste klasse. Beide clubs wonnen hun thuiswedstrijd; 3-2 in Ermelo en 2-0 op “Panhuis”). Het was evenals de vorige twee onderlinge jaargangen slechts voor een seizoen.
Dat werd anders, nadat de twee clubs in ’17 met elkaar herenigd werden in de Derde Divisie. Met zes Ermelose zeges, een gelijkspel en twee Veenendaalse overwinningen was DVS op dit niveau succesvoller.
Stef Nijland was in de voorige thuiswedstrijd tegen DOVO de maker van de 1-0 na rust, waarna de geelzwarten de wedstrijd soeverein met 2-0 wonnen. Foto: Theo Aalten.
Eerder dit seizoen won DOVO, weliswaar tegen de veld- en kansenverhouding in, met 2-0. Met 12 winstpartijen voor de geelzwarten een gelijkspel en 20 zeges voor de Veenendalers is de balans dus in het voordeel van DOVO. Recent is DVS succesvoller in de onderlinge duels.
Hoop op lokale derby op hoogste niveau
Er zijn niet veel plaatsen in het land, die (buiten de grotere steden) veelvuldig een lokale derby speelden op het hoogste niveau in het amateurvoetbal. Dat zijn dan wel echte voetbalbolwerken, zoals Groesbeek, Spakenburg, Katwijk en ook Veenendaal. Voor de invoering van de Topklasse in 2010 stonden die wedstrijden dan vaak jaarlijks op de rol.
Voor DOVO waren dat de ontmoetingen met GVVV. Na de oprichting als Door Vrienden Opgericht in 1933 was de zaterdagtak van vv Veenendaal nog de grootste rivaal. De zondagsectie van die club speelde in 1950 nog op het op een na hoogste niveau voor 11.000 toeschouwers tegen Vitesse. Het zaterdagelftal van die club promoveerde twee jaar na DOVO (de club moest de naam wijzigen van de KNVB) in ’51 naar de 4e klasse KNVB. Veenendaal Zondag was toen nog toonaangevend in de industrieplaats. De roodwitten speelden van ’50 t/m ’52 nog samen met de zaterdagsectie van vv Veenendaal in respectievelijk de 4e en 3e klasse KNVB. DVS kwam daar in ’46 voor het eerst in uit en verhuisde twee seizoenen later naar Oost, waar ook de Veenendaalse clubs in uitkwamen; DOVO debuteerde daar in ’48 direct met een kampioenschap in na de gewonnen beslissingswedstrijd tegen de Ermeloërs op “Birkhoven” in Amersfoort. Waar de Ermeloërs het hoogste niveau na ’58 niet kon vasthouden, bleven de roodwitten heel lang op het hoogste podium acteren. Bij de invoering van de 2e klasse in ’60 streefde DOVO de oudste club in de plaats definitief voorbij. In ‘67 kreeg men gezelschap van GVVV, dat al ook in ’60 promoveerde naar de 2e klasse, maar de KNVB hield de twee clubs nog uit elkaar. DOVO moest het nog doen met VRC. In ’70 dongen deze drie Veenendaalse zaterdagclubs mee naar een ticket voor de nieuwe 1e klasse. De Veense “Rooien” en “Blauwen” plaatsten zich direct en de ’Racing” moest het op doelsaldo afleggen tegen IJsselmeervogels. Het geeft maar eens aan, wat voor voetbalbolwerk Veenendaal al was.
De lokale derby werd menigmaal op het hoogste niveau uitgevochten met voor beide grote successen. Zevenmaal werd DOVO kampioen in de 1e klasse/Hoofdklasse vanaf ’96. In 1999 moest dat bestreden worden met een beslissingswedstrijd tegen GVVV (een gelijkspel midweeks aan de blauwe kant van “Panhuis” voor 5500 toeschouwers en winst voor DOVO de zaterdag erop voor 7000 kijkers aan de rode zijde. Alleen in ’79 slaagden de roodwitten erin om ook de algehele zaterdagtitel te veroveren. Samen met IJsselmeervogels, Spakenburg, Quick Boys en Noordwijk behoorde de club tot een kwintet, dat tot 2006 sinds ’70 onafgebroken op het hoogste niveau aanwezig was. Toen gooide Berkum DOVO van het hoogste platform. De hoogste sport op de ladder zou ook niet meer betreden worden. In 2010, toen de Topklasse van start ging, was de club voor de tweede keer uit de Hoofdklasse gedegradeerd. Bij de invoering van de Tweede Divisie in 2016, waar GVVV zich wel voor kwalificeerde, kwamen de roodwitten nog uit in de Hoofdklasse. Zij debuteerden in 2017 in de Derde Divisie en speelden in ’22-’23 nog eenmaal de lokale derby tegen de ‘Gelderse Veenendalers’ en het liefst ziet DOVO die terugkeren in de Tweede Divisie. Dan zal er toch gepromoveerd moeten worden. De roodwitten mochten daarop hopen, nadat heel verrassend de eerste periodetitel voor de aartsrivaal was weggekaapt. Als outsider in de nacompetitie slaagden zij daar niet in, terwijl de Veense “Blauwen’ wel succesvol waren.
Blik op komend seizoen met mutaties
Half oktober scheidden de wegen tussen DOVO en Florian Wolf, die opgevolgd werd door Jeroen van Bezouwen. Nu een titel buiten bereik is en de club al veilig is, is de blik al op komend seizoen gericht; op de manier waarop de oefenmeester zijn ploeg wil laten spelen. In de A-selectie zijn de nodige wijzigingen. Acht spelers verlaten de club. Lars Huber van DVS is een van de nieuwelingen. De Zutphenaar was de laatste weken voor zijn goed op dreef en zal het duel tussen zijn huidige- en toekomstige club aan zich voorbij moeten laten gaan. Verder komen Ifra Sow (OSS’20), Jens van Doorn (DHSC), Joost Screever (Sportlust’46), Jorrit Fiegen. (Hoogland), Lars Vermeulen (Hercules), Mats Grotenbreg (Hercules), Mo Bendadi (sportlust’46) en Sil Buikema (SDV Barneveld).
DOVO won dit seizoen sinds 2018 weer eens van de Ermeloërs. In Veenendaal werd het 2-0 tegen een veel sterker DVS, dat met Jorick Priem voor Tarik Evre helemaal va banque ging spelen Nu hopen de roodwitten wellicht op de eerste zege in Ermelo sinds 2007, toen zij met 1-2 wonnen. Het was een zwaarbevochten overwinning voor de kampioensploeg van "Panhuis".
Programma Derde Divisie A 20 april (speelronde 31; 7e ronde derde periode):
Eén definitieve beslissing is gevallen. De hekkensluiter keert na een jaar terug naar de Vierde Divisie a het verlies van de directe concurrent in de vorige ronde. De titelstrijd ligt nog open voor drie clubs, maar de gedoodverfde kampioenskandidaat moet voor de zoveelste keer in de achtervolging. Als de huidige stand de eindstand zou zijn, stond de degradant uit de Tweede Divisie met de nadrukkelijke wil om daar in een seizoen naar terug te keren met lege handen. Dit omdat de dans om de derde periode geleid wordt door een club, waarvoor de titel al bijna het gehele seizoen buiten bereik is. Nu 40 punten geen garantie bieden voor een langer verblijf in de Derde Divisie, zullen veel middenmoters alles op alles zetten om zich definitief veilig te spelen.
HSC’21-rkav Volendam: De “Wijdbroeken” waren in de vorige ontmoeting al bezig aan een imponerende reeks. De 4-2 was toen de zesde zege op rij. De koppositie was toen nog maar 4 punten weg. Als lijstaanvoerder reizen de oranjehemden natuurlijk als favoriet af naar Haaksbergen, maar de wispelturige zondagclub verraste vorige week met een eclatante 0-4 overwinning op “De Westmaat”. Heel gerust zal die reis dus niet aangevangen worden. Toch is en blijft rkav Volendam favoriet in dit duel; vooral omdat HSC’21 nogal wisselvallig presteert.
Sportclub Genemuiden-VVSB: De groenwitten bleven ondanks het gelijkspel in en tegen Staphorst kans houden op de titel en klommen zelfs weer een plaats op de ranglijst met drie punten achter de koploper. In Noordwijkerhout werd het na een 0-3 nog erg spannend, maar de aansluiting viel toen te laat. Met de 2-3 schaarde de club uit de Tapijtstad zich ook al naast IJsselmeervogels. Hoewel sc Genemuiden het niet in eigen hand heeft, zal het nu alles op alles zetten en deze belangrijke wedstrijd winnen. VVSB is te wisselvallig om dat te verhinderen.
IJsselmeervogels-FC Rijnvogels: Voor een kampioenskandidaat laten de Spakenburgers mentaal toch te veel liggen. Passie en strijd ontbraken, waarna een counterend HSC’21 de “Vogels” met 0-4 de grootste nederlaag van het seizoen toe brachten. Dat manco deed zich ook voor op “De Kooltuin”, waar de Katwijkers met 3-0 wonnen. Trainer Gert-Jan Karsten trok alle verantwoordelijkheid naar zich toe na de laatste nederlaag, maar hekelde de houding van de eigen supporters, die de ploeg onvoldoende zouden steunen. IJsselmeervogels krijgt voor eigen publiek de kans om zich te revancheren voor de laatste twee nederlagen. Zeker in de wetenschap, dat een tweede of derde plaats maar niet zomaar overname van een periodetitel geeft, tenzij de kampioen er een heeft. Dat moet wel een overwinning opleveren. Daar zal FC Rijnvogels niet veel aan kunnen doen.
Kampong-Sparta Nijkerk: Met twee ijzers in het vuur verspeelden de oranjehemden in de vorige ronde drie belangrijke punten. Het kampioenschap raakte met een achterstand van 7 punten uit beeld en in de derde periode liep die op tot 4 punten met ook nog eens het minste doelsaldo. De Nijkerkers zijn nu volkomen afhankelijk van fouten bij de concurrentie. Met een 4-1 overwinning op de eigen “Ebbenhorst” maakte Sparta Nijkerk de verhouding met de Domstedelijke debutant duidelijk. Kampong, dat nog graag de achterstand van 7 punten op Hoogeveen wil inhalen, zal al gauw merken, dat dat een brug te ver is en de punten in Nijkerk moet laten.
Hercules-Staphorst: De geelblauwen sprokkelen de punten om aan de nacompetitie voor lijfsbehoud te ontkomen. De thuisclub hoopt juist via de play-offs nog promotie naar de Tweede Divisie af te dwingen; de enige mogelijkheid voor de Utrechters dit seizoen. Op “Het Noorderslag” werd het eerder 1-1. Op “Voordorp” zal de staat van het hoofdveld in het voordeel van de bezoekers zijn. Het surplus aan individuele kwaliteiten bij Hercules zullen er niet volledig uitkomen. Staphorst stapt weer met een gelijkspel van het veld.
Harkemase Boys-DEM: Na het behalen van de eerste periodetitel ging het al mis voor de Harekieten. In Beverwijk verloren zij met 2-0. Enerzijds doordat de zondagvoetballers meer mentaliteit in de wedstrijd staken en anderzijds doordat de Friezen met losse flodders schoten. De bedoeling is om naar een niveau te groeien, dat goed genoeg is voor de nacompetitie. De bezoekers hebben andere belangen en dat is om weg te komen bij de degradatieplaatsen. Harkemase Boys zal het eigen publiek graag weer eens een overwinning voorschotelen, maar DEM zal zich daar heftig tegen verzetten en een punt meenemen van “De Bosk”.
Eemdijk-sv Urk: Op Urk won de derde club uit de gemeente Bunschoten nog met 1-3. Beide clubs bewogen zich nogal wat heen en weer op de ranglijst en hebben met 41 punten zicht op handhaving. Er zullen echter nog want punten bij moeten komen om echt veilig te zijn. Eemdijk sis weer die stugge tegenstander, die weinig weggeeft. Urk zal wellicht op “De Vinken” het meeste initiatief nemen, maar daarmee ook in het mes van de “Diekers” kunnen lopen. De twee ploegen houden elkaar in een knellende greep met een onbeslist als gevolg.
Hoogeveen-ODIN’59: Op “Assumburg” bleef de jacht op een punt na de aansluitingstreffer uit door een tweede gele kaart. Met 1-3 boekte de Drentse debutant een zeer belangrijke zege op die andere promovendus. Na het thuisverlies tegen een andere directe degradatiekandidaat (Kampong) viel het doek voor de Heemskerkers. De “Kasteelheren” kunnen nu vrijuit voetballen. Dat is echter niet genoeg voor ODIN’59, omdat de opponent misschien nog hoopt op directe handhaving. Dan moet het allemaal wel meezitten en moet Hoogeveen deze wedstrijd winnen. Dat zal ook wel gebeuren.
